دانستنی ها و نسخه های عسلی

مقدمه

در درمان بیماری با عسل لازم است بدانیم این ماده غذایی بسیار غنی و انرژی بخشی است که حدود۸۰ درصد از قندهای ساده یا مونوساکاریدها ساخته شده و هر۱۰۰ گرم آن ۳۲۰ کالری ایجاد می کند این مونو ساکاریدها به سرعت جذب می شوند و اثر انرژی بخشی خود را آشکار می کنند گفتنی است، علاوه بر اثر کالری زایی، عسل دارای ویتامین های متعددی از قبیل تیامین، ریبوفلاوین، اسیدنیکوتینک، اسید اسکوربیک، پیریدوکسین و ویتامین کا است.

خواص فیزیکی عسل ، اثر ضد باکتریایی دارد و از زمان های قدیم انسان ها از خاصیت ضد میکروبی عسل سود جسته و آن را در درمان ناراحتی های پوستی از قبیل زخم ها و سوختگی ها به کار برده اند و یکی از بهترین پانسمان ها محسوب می شود.

همچنین عسل را در درمان بیماری های دستگاه تنفسی و عفونت های ناحیه حلق به کار می برند و خاصیت ضد باکتریایی آن موجب اثربخشی عسل می شود و خاصیت ضد التهابی آن نیز مشاهده شده که به هیگروسکوپیک بودن آن نسبت داده شده است.

عسل علاوه براینکه یک غذای کامل است یک اکسیر پر انرژی نیز می باشد به طوری که سالیان سال به عنوان دارو برای درمان بیماری ها مورد استفاده قرار گرفته است مصرف عسل در عرض چند دقیقه به شخص نیرو می دهد و تحمل بافتی و قدرت ترمیم آنرا افزایش می دهد بنابراین ورزشکاران باید عسل مصرف کنند.

بنا به تحقیقات به عمل آمده عسل حاوی ۸۰ ماده مفید برای انسان می باشد و لازم به ذکر است که در دنیا هیچ ماده غذایی به اندازه آن نیروی کهربایی ندارد.

ابو علی سینا در کتاب قانون خود ده ها نسخه بر پایه عسل و موم ذکر نموده است او می نویسد مصرف متناوب عسل درهنگام زیاد شدن بلغم ، بدن را تقویت و نیرو را زیاد و اشتها را بازمی کند؛ به عقیده وی عسل جوانی را جاودان می سازد و حافظه را نیرو بخشیده و گذشته را در خاطر زنده می کند ، اندیشه را پاک، زبان را می گشاید و درد را ریشه کن می کند .

در کتب پزشکی آمده عسل در روغن مالی زخم های چرکی ، برای درمان بیماری بسیار مفید بوده، با مرهم گذاری تاریکی دید را کاهش داده و بهترین درمان اختلالات دهان است در زیاد شدن ادرار مؤثر است، دردهای شکم و سرفه را کاهش می دهد، گزیدگی مار، دردهای دستگاه تنفس و هر درد مفصلی را تسکین می دهد .

خستگی عمومی و احساس سرما را رفع و مقاومت بدن را افزایش می دهد.

گفتنی است، عسل به عنوان دارو هیچ اثر سوء، عارضه یا بیماری را به دنبال ندارد؛ مگر آن که فقط حساسیت های محدودی را به وجود بیاورد، بنابراین در حالت آلرژی، امراض عفونی، سل، امراض روانی، بیماری های کبد و معده، امراض غدد فوق کلیه، نارسایی قلب و عروق، ناراحتی های عصبی، امراض خونی و ضعف شدید، باید از تجویز زهر زنبور عسل خودداری کرد.

اثرات درمانی عسل در بیماری ها :

بشر هزاران سال است که از مخلوط بزاق زنبور و شهد گل که عسل نام دارد، به عنوان دارویی برای درمان زخم ها استفاده می‌ کند . آزمایش هایی که در سال های اخیر انجام گرفته، نشان داده اند که عسل در درمان عفونت های برجای مانده از عمل سزارین و سوختگی های از آنتی بیوتیک های مرسوم کارآمدتر عمل می‌کند. این ماده شیرین با طیف وسیعی از میکروب های خطرناک از جمله Helicobacter , Salmonella , E.coli به خوبی مبارزه می کند.

عسل روی باکتری‌های مقاوم به آنتی بیوتیک، از جمله «ابر میکروبی» به نام MRSA ، نیز موثر است و برخلاف بیشتر آنتی بیوتیک ها به نحو چشمگیری باعث پیشرفت بهبودی زخم‌ها می‌شود. هنوز به درستی نمی‌دانیم عسل چگونه این آثار را بر جای می‌گذارد اما محققان اعتقاد دارند توان بهبود زخم‌ها و مقابله با میکروب‌های مقاوم به آنتی بیوتیک‌ که در این ماده بی‌نظیر وجود دارد.

ممکن است روزی عسل را از نوعی درمان جایگزین به یک شیوه درمانی اساسی در پزشکی تبدیل کند. رمز و راز این توانایی‌ها را باید در شیوه تهیه عسل جستجو کرد. زنبورهای کارگر طی بهار و تابستان شهد جمع آوری می کنند، هنگامی که به کندو باز می گردند، آن‌ را از معده به دهان می آورند و در دهان دستیاران خود می‌گذارند. آنها شهد را به درون حفره های شانه خالی می کنند و با بال‌هایشان آن قدر آن را باد می‌زنند که بیشتر آب موجود در شهد تبخیر شود. در همین زمان، بزاق سرشار از آنزیم‌ زنبورها، ساکاروز را به گلوکز و فروکتوز تبدیل می کند که به آب باقیمانده در شهد پیوند می‌شوند.

به این ترتیب، بیابانی بر جای می ماند که باکتری‌ها نمی‌توانند در آن زنده بمانند. البته ، حین رسیدن عسل فرصت زیادی برای تهاجم عوامل بیماریزا وجود دارد. اما آنزیمی به نام گلوکز اکسیداز این فرصت را از آنها می‌گیرد. این آنزیم با تبدیل کردن گلوکز به اسید گلوکونیک، فرآورده تلاش زنبورها را اسیدی و آن را برای بیشتر باکتری ها نامطلوب می سازد .

اغلب افراد عقیده دارند که اسیدی بودن، تنها سلاح عسل در برابر باکتری‌هاست. اما مطالعات نشان داده اند تقریبا” همه عسل ها سلاحی سری دارند که حتی اگر رقیق شوند، آنها را برای میکروب‌ها مرگبار می‌سازد: پراکسید هیدروژن. این ماده زمانی در بیمارستان‌ها به عنوان ضدعفونی کننده مصرف می‌شد. از تجزیه این ماده رادیکال های آزاد تشکیل می شوند که باکتریها را از بین می برند. چون این واکنش ها خیلی سریع رخ می دهد، پراکسید هیدروژن را باید در غلظت های بالا بر زخم‌ها استعمال کرد. البته ، این ماده در این غلظت ها به بافت سالم آسیب می رساند.

در عسل، پراکسید هیدروژن به کمک آنزیم گلوکز اکسیداز تولید می‌شود. اما میزان آن هزار بار کمتر از مقداری است که در گذشته روی زخم ها استعمال می‌شد. در نتیجه ، گذاشتن عسل روی زخم ها، ضمن جلوگیری از تهاجم و تخریب میکروب‌ها ، با آسیب بافتی همراه نیست. علاوه بر این، همین طور که پراکسید هیدروژن تجزیه می شود، گلوکز اکسیداز با تسهیل ساختن آن از گلوکز، پیوسته آن را جایگزین می‌کند. جالبتر این که ، به دلایل ناشناخته وقتی عسل رقیق می شود، فعالیت این آنزیم افزایش می‌یابد. . به همین خاطر، عسل حتی وقتی ۷ تا ۱۴ برابر رقیق شود، میتواند از رشد باکتریهایی مانند MRSA جلوگیری کند. خلاصه، زمانی که عسل روی زخم قرار می گیرد و در اثر تراوش پلاسما از زخم رقیق می شود، در مبارزه با میکروب ها پرتوانتر شود .

یکی دیگر از خصوصیات جالب عسل که آن را در درمان بیماری ها از داروهای ضد باکتری مرسوم مجزا می‌سازد، تقویت بهبود یافتن زخم هاست . داروهای ضد باکتری علاوه بر نابودی باکتری‌ها به سلول‌های انسان نیز آسیب می‌رسانند . از طرف دیگر، آنها فقط با مهار کردن رشد میکروب‌ها به بهبودی زخم‌ها کمک می‌کنند. اما عسل به طور مستقیم در بهبودی زخم‌ها دخالت می‌کند. عسل محیط ویژه ای را می آفریند که برای رشد بافت مناسب است و در عین حال بامیکروب‌ها نیز مبارزه می‌کند. به علاوه، رطوبت عسل از درد و تخریب سلول ها حین تعویض پانسمانهای خشک شده جلوگیری می کند .

عسل دست کم بخشی از توان ترمیمی خود را مدیون پراکسید هیدروژن است. این ماده، رشد رگ‌های خونی را تحریک می‌‌کند. این رگ ها اکسیژن، مواد غذایی و سلول‌هایی به نام فیبروپلاست ( که بافت پیوندی جدیدی را می‌سازند) را به موضع زخم هدایت می‌کنند. به علاوه، ترکیب ناشناخته ای دسته ای از سلول‌های ایمنی به نام منوسیت را فعال می‌کند. این سلول ها عامل رشدی را آزاد می‌کنند که سلول‌های پوششی را تحریک می‌کند تا تقسیم شوند و زخم را ببندند. منوسیت‌ها به نوع دیگری از سلول‌های ایمنی به نام ماکروفاژ نیز تبدیل می‌‌شوند. این سلول ها، میکروب ها و سلول های مرده را می بلعند و آنها را هضم می کنند .

عسل در بهبود یافتن زخم معده نیز مؤثر است. یک قاشق چایخوری عسل طبیعی در معده خالی می تواند مانع رشد باکتری خطرناکی به نام Helicubacter شود که باعث اغلب زخم‌‌های معده می‌شود. عسل، باکتری‌ مقاوم به آنتی بیوتیکی را که باعث عفونت ریوی در بیماران مبتلا به فیبروز سیستیک می شود ، Burkholderia cepacia ، در محیط کشت از پا در آورده است.

به هر حال، همه عسل ها از خواصی که برشمرده شد به یک اندازه بهره‌مند نیستند. شهد بعضی گل‌ها مقدار زیادی کاتالاز دارد . این آنزیم پراکسید هیدروژن را تخریب می‌کند. بعضی شهدها، گلوکز اکسیداز را به گرما و نور حساس می‌کنند. با وجود این، توان ضد میکروبی بعضی عسل ها حتی با جوشاندن آنها از بین نمی‌رود. از این رو، به نظر می رسد، عسل علاوه بر مولکول هایی که تاکنون شناخته شده است، مواد ضد میکروب دیگری دارد که به دما مقاوم اند.

از زمان مصریان باستان جهت درمان بیماریها از عسل برای درمان زخم‌ استفاده می‌شده است و به نظر می‌رسد که باکتری‌ها هنوز توان مقابله با مواد ضد میکروب آن را پیدا نکرده‌اند. از این رو، تلاش برای شناخت کامل تر این ماده ، ما را در مقابله به ابر باکترها که به آنتی بیوتیک‌های مرسوم مقاوم شده‌اند، یاری خواهد رساند.

به هر حال، این ماده دارویی را همانند سایر داروها باید با مشورت متخصصان استفاده کرد. زیرا دانه‌های گرده موجود در عسل طبیعی می‌توانند خود باعث عفونت شوند. خوشبختانه، گرده‌ها را با پرتو گاما می‌توان از بین برد، بدون آن که به خواص دارویی عسل آسیبی برسد. امید است با تلاش‌های محققان راه برای یک شیوه درمانی جدید یعنی «عسل درمانی» هموار شود.

اثرات ضد باکتری و ضد قارچی:

شیوه دقیق اثرات ضدمیکروبی عسل ناشناخته مانده است . PH پائین ، تخریب اسمزی میکروب ها و وجود موارد نابوده کننده باکتری ، که مجموعاً Inhibin نامیده می شوند می تواند دارای این اثر باشد .

اثرات ضد اسهال

در غلظت ۴۰٪ عسل

دارای اثرات ضدمیکروبی روی باکتریهای روده که باعث اسهال می شوند است . از این موارد می توان سالمونلا ، شیگلا Ecoli و ویبریوکلرا نام برد . در یک مطالعه، عسل به همراه ORS باعث کاهش مدت زمان اسهال باکتریایی در نوزادان و کودکان شد .

اثرات عسل در ترمیم زخم و بهبود التیامات

عسل در ترمیم سوختگی ها، زخم های عفونی جراحی و امثالهم مؤثر است .

عسل بسیار چسبناک است و آب را از بافت ملتهب جذب می کند. مثلاً ، تحقیقی در آفریقا نشان داده است که استفاده از پیوند پوست ، برداشت به روش های جراحی و حتی قطع عضو زمانی که به صورت موضعی از عسل استفاده شده ، کاهش یافته است .

در یک تحقیق دیگر در زنان استفاده از عسل در مواردی که برای سرطان فرج عمل جراحی انجام شده بود ترمیم زخم را تسریع نمود . همچنین در درمان زخم های مزمن و بدبوی جذام مؤثر بوده است .

درمان رفلکس معده با عسل

اثرات ضد سرفه و خلط آور

اثرات ضد سرفه عسل به توانایی آن برای رقیق کردن ترشحات راه های هوایی و بهبود عملکرد سلول های پوششی آن مربوط می شود .

درمان سرفه با عسل

اثرات تغذیه ای

عسل غیرآلوده غذایی سالم ، راحت الهضم ، طبیعی و پرانرژی است . دارای کربوهیدرات پروتئین ، چربی ، آنزیم و ویتامین هاست . یک قاشق عسل دارای ۶۰ کالری انرژی و ۱۱ گرم کربوهیدارت ، ۱/. میلی گرم کلسیم ، ۲/. میلی گرم آهن ، ۱ میلی گرم ویتامین B و ۱ میلی گرم ویتامین C است . عسل در بسیاری جوامع پیدا می شود ولی فواید پزشکی آن هنوز کاملاً مشخص نشده است .

نحوه عملکرد آن هنوز کاملاً مشخص نیست و اثرات ترمیمی عسل در سایر موقعیت های آزمایشگاهی و بالینی نیاز به ارزیابی های بیشتر دارد . اما قرآن و سنت ۱۴ قرن پیش اثرات معجزه آسای عسل را مورد توجه قرار داده است .

همان طور که قبلا” اشاره شد چهار پنجم وزن عسل را کربوهیدرات‌ها تشکیل می‌دهند و بقیه آن عبارت است از: پروتئین، املاح معدنی، عناصر معطر، آنزیم‌ها، ویتامین‌ها، گرده گل و آب. هر ۱۰۰ گرم عسل ۳۳۰ کیلوکالری انرژی تولید می‌کند. لذا عسل، غذایی مقوی و انرژی‌زاست و به کمک دیاستازهایش چربی‌های اطراف قلب را آب می‌کند. به همین دلیل مصرف آن به سالخوردگان و بیماران قلبی توصیه می‌شود.

درمان بیماری های کلیوی با عسل

عسل به عنوان یک مدر در درمان ناراحتی های کلیوی سودمند است زنبور عسل حشره ای است که حاصل آن، محصولات با ارزشی از قبیل عسل، ژله رویال، موم و زهر است معروف ترین محصول زنبور عسل، همان عسلی است که از محصولات دیگر بیشتر به مصرف می رسد.

عسل و بیماری قلبی

عسل به علت ترکیبات قندی به خصوص وجود گلوکز زیاد تأثیر بسیار مهمی روی عضلات قلبی و تحریک و تقویت آن داشته ، باعث گشاد شدن رگ ها ، فشار خون را تنظیم و از سکته قلبی جلوگیری می کند؛ به واسطه وجود دیاستاز(آنزیم ها) باعث هضم چربی های اطراف قلب می شود . بنابراین توصیه می شود افراد میانسال به بالا که دچار بیماری دیابت نیستند هر روز هنگام بیدار شدن، یک قاشق چای خوری پر، عسل را با نصف استکان آب جوشیده ی ولرم مخلوط نموده و بنوشند. افزودن عرق بادرنجبویه نیز توصیه شده است .

عسل و بیماری روده

عسل به علت دارا بودن اسید فرمیک دردهای روده را به خوبی تسکین داده و همچنین به جهت وجود اسانس های فرار (عطرگیاهان مختلف) نارسایی های ناگوار روده را برطرف مکند ؛ بنابراین توصیه می شود تمام افراد در هر سنی مصرف عسل به صورت شربت با افزودن مقداری عرقیات گیاهی مثل آویشن(کاکوتی )، شاه اسپرم، و یا آبلیمو را در رژیم غذائی هفتگی خود داشته باشند.

عسل و درمان ضعف اعصاب

مصرف روزانه عسل به طبیعی بودن خواب کمک می کند سر درد را کاهش داده و حالت ناتوانی عصبی را در افرادی که عدم تعادل عصبی دارند، کاهش می دهد.

عسل و بیماران دیابتی

اکثر بیماران دیابتی این سؤال را در ذهن خود دارند، برای جواب تا این حد می توان گفت که در مورد دیابت شیرین مصرف عسل همان قدر مضّر است که مصرف قند ضرر دارد ولی با توجه به خواص جانبی عسل و همچنین وجود فرکتوز که جهت جذب به سلول ها نیازی به انسولین ندارد، می توانند عسل را جایگزین مقدار قند مصرف روزانه خود قرار دهند و باید توجه داشته باشند که مصرف عسل به عنوان قند اضافی در رژیم غذایی آنها مجاز نیست چرا که عسل علاوه بر فروکتوز به همان نسبت هم گلوکز دارد.

عسل و بیماری های گوارشی

تمام افرادی که دچار بیماریهای گوارشی هستند به نفعشان است که عسل را جایگزین قند و شکر قرار دهند .

توصیه می شود مبتلایان به زخم معده عسل را در رژیم غذایی خود داشته باشند .

عسل خاصیت ملینی ملاینی دارد بنابراین افراد مبتلا به یبوست با یک رژیم غذایی مناسب ازعسل وضعیت بهتری خواهند داشت .

عسل، ماده غذایی بسیار غنی و انرژی بخشی است که حدود۸۰ درصد از قندهای ساده یا مونوساکاریدها ساخته شده و هر۱۰ گرم آن ۳۲۰ کالری ایجاد می کند این مونو ساکاریدها بسرعت جذب می شوند و اثر انرژی بخشی خود را آشکار می کنند .

گفتنی است، علاوه بر اثر کالری زایی، عسل دارای ویتامین های متعددی از قبیل تیامین، ریبوفلاوین، اسیدنیکوتینک، اسید اسکوربیک، پیریدوکسین و ویتامین کا است.

خواص فیزیکی عسل ، اثر ضد باکتریایی دارد و از زمان های قدیم انسان ها از خاصیت ضد میکروبی عسل سود جسته و آن را در درمان ناراحتی های پوستی از قبیل زخم ها و سوختگی ها به کار برده اند و یکی از بهترین پانسمان ها محسوب می شود.

همچنین، عسل را در درمان بیماری های دستگاه تنفسی و عفونت های ناحیه حلق به کار می برند و خاصیت ضدباکتریایی آن موجب اثربخشی عسل می شود و خاصیت ضد التهابی آن نیز مشاهده شده که به هیگروسکوپیک بودن آن نسبت داده شده است.

محصول دیگر زنبور عسل ، ژله رویال است که حاوی مواد مغذی در حالت تغلیظ یافته ای است که زنبور برای نوزادان خود می سازد، به این ماده اکسیر جوانی لقب داده اند و شکی نیست که با محتویات انرژی زا و پرپروتئین، ماده بسیار مقوی است.

تحقیقات نشان داده است ، ژله رویال نیز دارای پروتئین ضد میکروبی است و نظر بیشتر محققان بر این است که این ماده ، سیستم ایمنی بدن را تحریک می کند.

ژله رویال در درمان عفونت های ویروسی و سرطان موثر است. شایان ذکر است ، موم زنبور عسل نیز در پزشکی و داروسازی مصرف زیادی دارد؛ در اکثر فرمولاسیون های کرم ها، پمادها و لوسیون، به عنوان جزء با ارزش از پایه استفاده می شود.

به دلیل بی اثر و غیر فعال بودن موم زنبور عسل، به راحتی با داروها مخلوط می شود، بدون این که هیچ واکنش ناخواسته ای بین مواد موثره و موم زنبور عسل رخ دهد.

مصارف دیگر موم: امروزه برای حفاظت داروهای حساس به هیدرولیز و اکسیداسیون، آنها را با لایه ای نازک از موم زنبور عسل می پوشانند، موم عسل به عنوان لایه هیدروفوب پوششی در اطراف دارو ایجاد می کند و سبب آهسته شدن انحلال و آزاد سازی دارو می شود.

گفتنی است، عسل به عنوان دارو هیچ اثر سوء، عارضه یا بیماری را به دنبال ندارد؛ مگر آن که فقط حساسیت های محدودی را به وجود بیاورد، بنابراین در حالت آلرژی، امراض عفونی، سل، امراض روانی، بیماری های کبد و معده، امراض غدد فوق کلیه، نارسایی قلب و عروق، ناراحتی های عصبی، امراض خونی و ضعف شدید، باید از تجویز زهر زنبور عسل خودداری کرد.

خواص ضد باکتریایی عسل:

عسل حاوی مواد ضد میکروبی بوده و حتی قوی ترین میکروب ها نیز در آن یارای مقاومت ندارند؛ با یک آزمایش ساده می توانید مقداری میکرو ارگانیسم (مثلاً کپک روی مربا) را با عسل کاملاً مخلوط کنید بعد از چند روز مشاهده خواهید نمود که نه تنها در آن رشد نکرده بلکه کاملاً از بین رفته است (توضیح در صورت رشد کپک حتماً عسل با آب یا مایع دیگری مخلوط شده و خالص نمی باشد)

عسل سرچشمه حیات

عسل روند فیزیولوژیکی پیری را کند ساخته و از ضعف زودرس اعمال حیاتی جلوگیری می کند .

عسل و ترمیم زخم ( سوختگی ، التهاب ، گزیدگی ، ترک و شقاق)

استفاده از عسل به عنوان مرحم در درمان سوختگی ها که حتی از دیر باز رایج بوده و در طب سنتی نیز به آن اشاره شده است ، در ترمیم بافتی و جلوگیری از افزایش عفونت از طریق استعمال خارجی بسیار مفید می باشد . عسل به واسطه آنزیم کاتالاز ترمیم پوست را سرعت بخشیده، از شدت درد می کاهد و از تاول زدن جلوگیری می کند .

در رابطه با التهاب، گزیدگی، ترک و شقاق می توان به صورت ماساژ آرام موضع، از عسل استفاده نمود .

عسل از خون ریزی زخم جلوگیری می کند و موجب انعقاد خون می شود.

عسل به علت خواص جذب آنی که دارد ترشحات پوستی را جذب و به بافت های پوششی غذا می رساند و باعث شادابی پوست می گردد.

عسل و دندان:

عسل به واسطه داشتن مواد ضد باکتریایی در جایگزینی قند برای دندانها نه تنها مضر نمی باشد بلکه باعث فعال شدن ماده فلورین چای شده که یک ماده ضد فساد دندان می باشد این در حالی است که مصرف چای با قند برای دندان بسیار مضر است.

ترکیب یک قاشق عسل با یک قاشق سرکه انگور خانگی یا سرکه سیب برای ماساژ لثه ها جهت محکم نمودن بافت لثه بسیار مفید گزارش شده است.

عسل و کودکان:

مصرف عسل برای کودکان زیر یک سال ممنوع است.
ضد کم خونی است، عسل باعث افزایش هموگلوبین خون شده و به علت داشتن ویتامین B در رشد و نمو کودکان تأثیر می گذارد .

در درمان شب ادرای اطفال بسیار مفید می باشد، باعث جذب آب و کاهش میزان کلسیم خون می گردد.

مستقیماً جذب شده و بنابراین یک منبع انرژی آماده برای کودک است.

عسل و مادران:

مادرانی که در آستانه زایمان هستند باید عسل داده شود چرا که زایمان را آسان و باعث افزایش شیر مادر می شود .

مغز استخوان را محکم می کند و نوزاد قوی متولد می گردد.

عسل غنی شده با ویتامین:

امروزه هر کس اهمیت چشمگیر ویتامین ها را می شناسد و می داند که وجود مقادیر بی اندازه کم (به اندازه هزارم گرم) نه تنها برای مصونیت بدن در برابر ناخوشی ها گوناگون (حاصل از نبودن ویتامین) بلکه برای افزایش پایداریش در برابر عفونت ها و شرایط بد زندگی کافی است .
مشاهدات بالینی نشان داده اند که اگر بیماری زیر نظر پزشک به درمان بپردازد و ویتامین های ساختگی را با غذایی که در اصل از فرآورده های طبیعی تهیه شده تغذیه کند ویتامین هایی مزبور بهتر جذب می شوند از این نظر عسل غنی از ویتامین به صورت فرآورده غذایی بسیار پر ارزش در خواهد آمد.

این نوع عسل را معمولا” با مخلوط کردن ساده عسل و ویتامین ها می سازند که طرز تهیه یک نمونه از آن به شرح زیر است :
۱ – عسل خالص ۱۰۰ گرم

۲ – ویتامینA -برابر ۱۳۲۰۰ واحد بین المللی (lu)

۳ – ویتامین B۱ –برابر ۸ گرم

۴- ویتامین B۲ – برابر ۸ میلی گرم

۵ – ویتامین C – برابر ۳۰۰ میلی گرم

۶ – ویتامین pp ( ریبو فلاون ها و ریبو فلاونوئید ها) ۶۰ میلی گرم

۷- نمک های کلسیم – ۳۰۰ میلی گرم

ارزش غذایی این عسل برای بدن انسان قابل ملاحظه است و تغذیه ۲۵ گرم (یک قاشق مربا خوری) آن در روز کافی است با وجود این با تجویز پزشک، می توان آن را مصرف نمود.

 

جهت دنبال کردن فروشگاه انگپین در فضای مجازی روی نام پیام رسان کلیک نمایید(بله، ایتا، گپ، سروش، آی گپ و روبیکا)

جهت دنبال کردن کانال طب اسلامی ایرانی در فضای مجازی روی نام پیام رسان کلیک نمایید(بله، ایتا، گپ، سروش، آی گپ و روبیکا)